Kapitalist Nevrotik Toplumlar

[fearless3477]

Doğanın ve insan emeğinin insafsızca somürüldüğü bir nesnel zeminde "suç"
un artması hapisanelerin dolup taşması insanlığın yaratıcı gücünün saçma sapan
ve müsrif kanallara akıtılması ahlaki çöküşün yaygınlaşması sanat ve edebiyata tam
bir cansızlık ve kısırlığın damgasına vurması kaçınılmazdır. Kapitalizm
insanlara mutluluk ve güven vermediği ve bu durumun sistem bunadıkça daha da
ilerlediği aşikardır. Dahası bu durum son sistem kriziyle birlikte daha da kuvvetlenmekte
tüm belirtileri daha da şiddetli hale gelmektedir. Böylesi bir ortamın örgütsüzlük
koşullarında insanlarda çaresizlik-çıkışsızlık hissini güçlendirmesi kaçınılmazdır.
Tıpkı bireylerin çeşitli travmaların etkisi altında sağlıksız bir ruhsal görüntü sergileyebilir.
Bugün bir bütün olarak kapitalist dünyanın sergilediği semptomlar aslında böylesi
ruhsal bozukluğun varlığının su götürmez kanıtlarıdırlar.
Kapitalizmin çürüme ve çöküş çağında yani emperyalizm çağında yaşıyoruz. Ve bu
çağda bir ülke kapitalist gelişme yolunda ne denli ilerlemişse gerek o toplumun
bütününde gerekse de o toplumu oluşturan bireylerde bu nesnel çürüme ve çöküşün
yansımaları kendisini o denli belirgin bir biçimde ortaya koymaktadır.

Kapitalist dünyanın bir parçası olan Türkiye ye baktığımızda da hiçde daha az
vahim tabloyla karşılaşmıyoruz. Dahası kapitalizmin çürütücü ve nevrotik etkisinin üzerine
bir de bu ülkenin özgün geçmişi ve dinamikleri eklenmiş durumda.
Bir parantez açıp kısaca buna değinelim.Kapitalist dünya çürümeye başlamışken
kapitalistleşen bu toplum onun yükseliş çağındaki değerlerinin değil doğrudan çürüme çağındaki
gericiliğinin basıncı altında bir yol bulmaya çalıştı kendisine. Birkaç
yüzyıl içerisinde göçebelikten asyatik despotik bir topluma oradan da dünya çapında
yürüyen devasa çalkantıların eşiliğinde hızla kapitalizme transfer olan bu
toplum en ilkel ilişki ve davranış biçimleriyle en modern ilişki ve davranış biçimlerini
bir arada aynı zaman ve mekanda yaşamak durumunda kaldı kalıyor kırk ila elli yıllık
bir dönem içerisinde toplumun bir kesimi "Hititlerden kalan tarım yöntemleriyle"
hayatta kalmaya çalışırken diğer bir kesimi kentlere savrularak en modern kapitalist
ilişkilerin içerisinde var olma savaşımı vermek zorundaydı Toplumun bütününde muazzam bir
travma bir şok anlamına gelen bu gelişme egemen sınıfın bilinç ve psikolojisini de kaçınılmaz
olarak belirlemiş durumdadır.

İçinde yaşadığımız kapitalist toplum nevrotik bir toplumdur. Konuyla ilgili bir rapor
Türkiyenin OECD ülkeleri arasında insanların akıl sağlığı bakımından en sorunlu ülke
olduğuna işaret etmektedir. Türkiyede ruhsal bozukluk ve hastalıklardan muzdarip
olanların oranı yüzde 24 tür Yani her dört kişiden birinde tanı konulabilir bir psikiyatrik
rahatsızlık vardır Büyük kentlerde bu oranın daha da yüksek olduğunu tahmin edebiliriz.
Dünyada da bu durum farklı değil Dünya sağlık örgütünün araştırmalarına göre psikiyatrik
hastalıkların yaratığı işgücü kaybı çok sık rastlanan fizyolojik hastalıkların yarattığı kayıptan
beş kat daha fazladır. Kapitalist dünyanın bütünü ama özeliklle de en ileri kapitalist ülkeler bugün kimilerince
çok da yerinde bir şekilde "prozac toplumu" olarak tanımlanıyor.Bir yanda çağın hastalıklarından biri olarak
gösterilen depresyon tüm toplumu pençesine alırken diğer yandan bu durum artan cinayetlerde intihar vakalarında
tecavüzlerde şiddetin tırmanışında akıl almaz vahşet ve katliam anlamına gelen emperyalist savaşları
bir tarafa bıraktığımızda bile kapitalizmin insanlıktan çıkartan çirkin yüzünü bireysel şiddetin devasa tırmanışında
görmek mümkün. Tarihin sonunun geldiğini ilan ederek zaferini haykıran kapitalizmin insanlığı manevi olarak getirdiği nokta
vaat ettiği insan modeli işte budur.

[Adm]

http://marksisttutum.org/kapitalist_cur ... isilik.htm