muhibbi şiirleri

[muhibbi]

yok olası mağrur insan!
yok olacağını biliyorsun
yinede zalimsin
kabul et artık
sen de ölümlüsün
neden hiç ölmeyecek gibi davranıyorsun
kabul et ölümlü olduğunu
dünyadan aldığın paye boşuna
işlediğin cinayetler boşuna
sen! gelişimini tamamlayamamış bir yaratıksın
yeterli olgunluğa erişemedin
hala hırslarına yenik düşüyorsun
bir kedi kadar olamadın
kedinin isteği belirlidir, ciğer!
senin ne istediğin belirli bile değil
yazan möö...

[muhibbi]

hatırlıyor musun İstanbul
öylesine boş boş gezinirken tanımıştım seni
tamamen tesadüftü karşılaşmamız
zaten sende beni pek umursamamış tın
yinede peşini bırakmamıştım,
benimki si platonik aşktı sanırım
dar sokaklarından ilk geçişimi
kaldırımlarının üzerine basışı mı
seninle birlikte kurduğum hayallerimi
ilk buluşmamızı
hatırlıyor musun?
bana boğazı gösterdiğin anı hiç unutmuyorum.
çok heyecanlıydım,
seni o zaman sevmiştim. ama sana söylememiştim
birazcık da korkmuştum senden
biliyor musun? seni tanımamış olmayı hiç istemezdim
iyi ki tanışmışız...
yazan möö...

[muhibbi]

Öyle yüzler gördüm ki!
Şu iki gün lük dünyanın iki gününde...
Kimini sarılıp öpmek,
Kimine sadece bakmak,
Kiminin acılarını paylasmak,
Kimine umut olmak,
Kiminin yaninda kalip yalnızlığını paylasmak,
Kiminin yerinde olmak,
Öyle yogun hisler yaşadım ki!
Öyle güçlü olmak istedim ki!
Bir şeyleri öyle degistirmek istedim ki!
Ve kim olduğumu fark edince,
öyle korktum ki dünyadan.
Dağıttım zihnimi
Eski ben oluverdim.
Yazan möö...

[muhibbi]

Bahçelerde dut, erik, kiraz ağaçları,
Renk renk meyveler.
Çok güzeller, enfes gözüküyorlar
Elimi uzatiyorum,
Tam koparıp alacakken...
Haram! diyor kısık bir ses,
Şaşırıyorum.!
Haram mı?
Benim hiç ağacım, bahçem olmadı ki!
Neden bahçe sahiplerine Helal de, bana haram?
Bir iki tane alacaktım oysa,
haram yedim, cehennemde yanmam gerek!
Kendimden utanmam gerek!
Allah eğer isteseymiş banada öyle bir bahçe verebilirmiş(!)
Herkesin bu dünyada bir imtihanı varmış (!)
Yazan möö

[muhibbi]

Günaydın güneş, günaydın karga
Diğer sabahlar da olduğu gibi yine Günaydın.
Aynı güneş, aynı karga, ve ben. Değişmez!
Kaç sabah daha güneşe, kargaya,sonradan bize katılan kumruya,
Günaydın diyebileceğim bilmiyorum.
Bu bilinmezlik umursamaz yapıyor beni.
Söz vermiyorum, her sabah Günaydın dediğim dostlarıma.
Yarın görüşürüz diyemiyorum.
Öylesine Günaydın deyiveriyorum.
Saat 5:48 dostum karga gitti. Birazdan bende gideceğim.
Sanırım Kumru hep buralarda takılıyor,
Yarın sabahı düşününce
Birazcık hüzünleniyorum.
Dostlarıma yine Günaydın diyebilecekmiyim?

Yazan möö...

[muhibbi]

selam, eski-yeni ve ebedi dostum,
Nasılsın?
Uzun zaman oldu görüşmeyeli,
Hiç değişmemişsin.
Sanırım sen haklıydın.
Yeni dünyayı boş vermek,
Olduğun gibi kalmak, geleneklerle yaşamak,
En doğrusuydu.
Bilmiyorum,
Bazen tereddüt ediyorum.
Doğru olan yaşam şekli hangisi diye,
senin yaşam şeklin gibi,
Dünyayı, insanları olduğu gibi kabul etmek mi?

Daha adil bir dünya için,
Yanlış olan şeyleri değiştirmeye calismak mı?
Yanlış kimin yanlışı, kime göre yanlış
İnan bana bilmiyorum,
doğru kimin doğrusu, kime göre doğru...
Onu da bilmiyorum.
Yazan möö...

[muhibbi]

Öyle farklı dünyalar varki
Hepsi bir birinin içine girmiş
Tıpkı matruşka gibi
Ama birbirinden tamamen ayrı dunyalar
Kimse kimsenin dünyasını umursamıyor
Kimi su dünyasında yaşıyor, kimi toprak,
kimi müzik, kimi resim, kimide tanrilar dünyasında yaşıyor.
daha farklı dunyalarda yaşayanlarida gördüm
varlığı ispatlanamayan dunyalar da yaşayanlar da varmış.
Her dünyanın mutluluk, huzur, sevgi,anlayışı farklı.
Bazı dünyalar da ölüm bile çok farklı
su, toprak, dünyasında yaşamayı tercih ederdim,
Ama tercih hakkım yok!
Ne yazık ki taş, demir, dünyasında yaşamak zorundayım.
Yazan möö

[muhibbi]

Ben 9 yaşındayken kökleri soguktan donmuş bir ağaç tım.
Ben 9 yaşındayken terkedilmiş bir yavru köpek tim.
Ben 9 yaşındayken Hz Eyüp tüm.
Ben 9 yasindayken Hz yusuftum.
Ben 9 yasindayken annemin annesiydim.
Ben 9 yaşındayken küçük ablaydım.
Ben 9 yaşındayken aptal bir çocuktum.
Ben 9 yaşındayken 70 yaşındaki ninenin basindaki yağ bezesiydim.
Ben 9 yaşındayken hamile kadının dogum sancisiydim
Ben 9 yaşındayken dişi olduğu için diri diri gömülen 4 köpek yavrusundan birisiydim.
Ben 9 yaşındayken 99 yaşındaydım.
Ben 9 yaşındayken yok olabiliyordum.
Ben 9 yaşındayken kimsenin onemsemedigi şeyleri önemsiyordum.
Ben 9 yaşındayken çocuktum.
Ben 9 yaşındayken kabuğu kırılmış bir kaplumbağa idim.
Ben 9 yaşındayken insandım.
Yazan möö

[muhibbi]

Sevgisiz nasıl yasayabilyorsun zeytin ağacı.
Bütün dostların seni terk etmiş
Seni seven insanlar bir bir ölmüş
Toprağın yorgun,
Etrafını yabani otlar sarmış.
Kaç yaşında olduğunu bilmeyecek kadar çok yaşlısın.
Senin bu halin, yaşamak için umursamaz oluşun beni çok üzüyor
Bütün zorluklara rağmen yaşamak için sessiz sedasız mücadele edişin, Hayranim azmine,
Seni örnek alıyorum kendime
Amacım sevilmek olmamalı diyorum kendi kendime
Amacım sevmek olmalı diyorum, zeytin ağacı seni düşününce.
Belki yaşın 300, bilmiyorum.
Her yerin kurumuş, yalnız iki dalin yeşil,
Yeşil olan dalında onlarca zeytin.
Bunca yaşına ragmen hala bu dunya için bir seyler yapmaya devam ediyorsun.
Yazan möö...

[muhibbi]

Kaç yıldır bu haldesin?
Çektiğin acılara nasıl dayanıyor sun?
Ayakların da, sırtın da, başının her tarafıda,
Çok derin yaralar ın var.
Sen acılar içinde kıvranırken, seni kimse düşünmüyor.
Bütün köy eğlence de.
Ne olmuş acımasız! Mehmet Ağa nın Eşegiysen?
Ne olmuş bütün gençliğini ona hizmetle geçirmiş sen?
Şimdi artık yaşlı ve hastasın,
Etin yenilmez, gönün giyilmez.
Acılar içinde olman kimin umurunda.
İşe yapamazsın sen artık.
Ölmen gerek!
Masraf yapmaya degmezsin.
Acılar içinde yaşamanın, ömrünü bir insana feda etmenin,
Bizim için hiç bir anlamı yok,
Zaten sen bir canlı da değilsin.
Nasıl dayanır insan senin bu haline?
Unutamiyorum seni...
Yalvaran bana yardım edin diye bakan yaşlı gözlerini.
Bir kez daha insan olduğum için utanıyorum.
Düşünebildigim için utanıyorum,
Menfaatci olduğum için utanıyorum,
İnsan-hayvan ayrımı yapan dünyaya boyun eğdigim için utanıyorum.
Yazan möö...