merhaba herkese ben yeni üyeyim ama burayı ilk zamanlarından beri takip ediyorum. sizinle bir şey paylaşmak istiyorum belki sizler de aynı şeyi hissediyorsunuzdur kim bilir.
bahsetmek istediğim yalnızlık. yıllar önce gerçek bi müslüman olmaya karar verdim, Kuran'a uygun yaşayan bu yolda insanları aydınlatan sürekli çalışan uğraşan biri, ama yapamadım. hep gayret ettim ama sonunda pes ettim. şuan üniversitedeyim, çoğunluk dinle alakasız; seks ve içkiden ibaret hayatlar sürüyor, dindar olanlar da cemaatlerin tarikatların pençesinde ot gibi bir yaşam sürmekte. muhafazakar, mezhepçi bir ailem var, düşündüğüm şeyler yüzünden müslüman bile değilim onlara göre.
artık çok yoruldum, akranlarımın iğrenç yaşantılarından uzak durup sonunda yalnız kalmaktan, kız olduğum için ailemden ekstra baskı görmekten çok yoruldum. Konuşabileceğim, bir şeyler paylaşabileceğim kimse yok. insanlara uymak istemiyorum çünkü içinde islam olmayan bi yaşam tamamen boş ve anlamsız benim için. ama hayatımın merkezine koyamıyorum da artık Allah bana yeter diyemiyorum. tek başıma bir şeyler için mücadele edemiyorum ve artık sadece zaman doldurmaya çalışıyorum.
sizleri kendime biraz daha yakın hissettiğim için yazdım buraya, kullanım amacının dışına çıktıysam affedin, kendinize iyi bakın.