Yalnızlık

Kahvemizi yudumlarken ciddi konulardan bir nebze uzaklaşıp kültür-sanat, teknoloji, ilişkiler gibi hayata dair konuları konuşuyor, öneri alıyoruz

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen Sahra » 15 Eyl 2016 17:03

facebook
twitter
gplus

Arkadasin kastettigi yargilama meselesi degil. Ornegin onun inancina gore icki icilen masada durmak bile hos degilse, ickici arkadaslarla rahat takilamaz. Ya da arkadaslari gezmek istiyorken benim namaz vaktim geldi, siz gidin derken ici rahat olmaz.

GT-I9060 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
8 yıl deistlikten sonra 19 sistemiyle Müslüman oldu. Ayrıntılı bilgi için: http://tanrininkodu.blogspot.com/2018/0 ... du-19.html
Kullanıcı avatarı
Sahra
 
Mesajlar: 11004
Kayıt: 11 Tem 2013 11:09

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen marvin » 15 Eyl 2016 18:07

facebook
twitter
gplus

Sahra yazdı:Arkadasin kastettigi yargilama meselesi degil. Ornegin onun inancina gore icki icilen masada durmak bile hos degilse, ickici arkadaslarla rahat takilamaz. Ya da arkadaslari gezmek istiyorken benim namaz vaktim geldi, siz gidin derken ici rahat olmaz.

GT-I9060 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi


bu çok doğru. saygılar. etrafımda bir mümin arkadaş yok ondan biliyorum :)
"Herkes benim düşünceme katılırsa yanılmış olmaktan korkarım."

- Oscar Wilde-
Kullanıcı avatarı
marvin
 
Mesajlar: 221
Kayıt: 30 Kas 2013 22:15

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen khaleesi » 15 Eyl 2016 19:26

facebook
twitter
gplus

Hepinize teşekkür ederim, çok farklı görüşlere fikirlere sahip arkadaşlarım var (hatta bir çoğu müslüman değil) sıkıntım Sahra'nın dediği gibi ruhsal ve manevi anlamda yalnızlık çekmemdi. Tavsiyelerinize kulak vericem :)
khaleesi
 
Mesajlar: 5
Kayıt: 02 Eyl 2016 00:42

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen YaşarUsta » 15 Eyl 2016 22:27

facebook
twitter
gplus

Sahra da hemen yazmış beni. :D

Ben de benzer bir sıkıntı yaşadığımı söyleyebilirim ama benim asıl yakındığım olay çevremdekilerin dindar olmaması değil de hayatlarında neredeyse hiçbir dönem din ve diğer ciddi konularla adamakıllı ilgilenmemiş olmaları. Adam araştırır sorgular agnostik olur saygı duyarım da dediğim meselelere hiç kafa yormamış, hayattaki en büyük derdi daha fazla güzel/karizmatik olmak olan insanları garipsiyorum. Üstelik zaman zaman kendimi tuhaf hissetmeme de neden oluyorlar.

Yani dinsiz biriyle de dindar biriyle de marjinal ideolojilere sahip kişilerle arkadaş olabilirim ama sorgulayıcı bir kafa yapısı ve açık görüşlü insanlarla daha yakın arkadaş olabiliyorum. Onlar da maalesef kolay bulunmuyor ama bu forumdan yakın arkadaşlar edinebildim umarım sen de edinebilirsin. :)
Bilimin ayrı, felsefenin ayrı, dinin ayrı hakikatleri olamaz; fakat yanlış bilim, yanlış felsefe ve yanlış din anlayışları olabilir.

Dünyaya en önemli borçlarımızdan birisi, İslam ile müslümanların farkını anlatmaktır.

Caner Taslaman
Kullanıcı avatarı
YaşarUsta
 
Mesajlar: 312
Kayıt: 31 Tem 2013 04:34

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen khaleesi » 16 Eyl 2016 00:28

facebook
twitter
gplus

Sonunda insan kendini sorgulamaya başlıyor, boş ve anlamsız meselelere kafa yoran onlar değil senmişsin gibi. Böyle hissettiriyolar çünkü bırak bunları hayatını yaşa tarzında. Galiba yapıcak pek bişey yok yaşamaya devam edicez böyle :)
khaleesi
 
Mesajlar: 5
Kayıt: 02 Eyl 2016 00:42

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen salihcyilmaz » 24 Eyl 2016 19:43

facebook
twitter
gplus

Istanbul'daysan bir çay ismarlarim, gerçi yurt parami zor ödüyorum ama bir çay parasi çikar muhtemelen:)
It is a capital mistake to theorise before one has data. Insensibly one begins to twist facts to suit theories, instead of theories to suit facts.
salihcyilmaz
 
Mesajlar: 1445
Kayıt: 26 Eyl 2013 01:45
Konum: Ankara

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen bir adem » 08 Eki 2016 00:25

facebook
twitter
gplus

Biskiel yazdı:Bizim insanlar idealara sahip olmayı takım tutmak gibi bişey zannediyorlar, kendinden olmayanı hık mık ederler direk bilmeseler bile neyin ne olduğunu. Herşey anında hararetli tartışmalara dönüşüverir :lol: . Benim ateist arkadaşım da var, dindar da var, marksist sosyalist olan da var hepsini aynı derecede severim, görüşürüm ve görüşlerini de ilgiyle dinler hak veririm... Önemli olan kafa yapısıdır, dar bir kafa yapısı olan insanlarla ideolojisi ne olursa olsun muhatap olamazsın. Kendimi senin yerine koyayım mesela, takvalı bir müslüman olsam, ve de böyle biriyle karşılassam ama katı kafalı ve empatiden yoksun birisi olsa onunla görüşmek hoşuma gitmezdi. Yani insanları ideolojiye göre değil, kişiliklerine göre yargılamalıyız. Yoksa üzülürsün Aschille'in dediği gibi. Hayatta hiçbir şey katiyyetle kesin doğru değildir, bunları da göz önünde bulundurmak lazım. :)

+1, içtim şalgamı öptüm seni bisk
hududunu ahududu bahçesi yaptım, geçişte tatlı yedim, kaçışta çite çarptım.
hz. kierkegaard (k.s) nin yolu üzere inşeallah

BİRRUH BİDDEM NEFDİK YA ADEM

olum engelleyin geçin ne uğraşıyonuz :D
bir adem
 
Mesajlar: 2015
Kayıt: 20 Mar 2014 20:36

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen jager » 24 Şub 2017 04:01

facebook
twitter
gplus

Fazlasıyla yalnız olan, kendini yalnızlaştıran, adeta yalnızlık üzerine master yapan biri olarak bir şeyler yazmak ve yalnızlığımı paylaşmak istedim. Umarım okurken sıkılmazsınız çünkü tam bir bunalım yazısı olacak.

Hayatımın en kötü zamanlarından geçtiğimi söylemeliyim, şuan benim gibi kötü zamanlar geçiren başkaları var mı bilmiyorum çünkü pek sosyal biri değilim, hatta hiç değilim. kimseyle iletişim kurmak, konuşmak, muhattap olmak istemiyorum ama eğer benim gibi bunalımda olan, yalnızlığın en dibine vuran birileri varsa en azından bu konuda yalnız olmadığımı düşünüp birazcık mutlu olabilirim sanki.

İnsanlardan uzak duruyorum, kimseye ne güveniyorum ne de ilgi duyuyorum. Yanımda kimseye ihtiyaç duymuyorum ama tek başına yaşamakta kolay değil. Hayattan tamamen soğumuş biriyim. Hiç kimse samimi gelmiyor, hiç bir amacım kalmadı yaşamak için, gerçekleştirmek istediğim hiç bir idealim yok. Bütün bunlara rağmen asla intihar etmeyi düşünmedim. Çok fazla şey kaybettim, defalarca ihanete uğradım, değer verdiklerim beni yüzüstü bıraktı, hemen hemen bütün hayallerim yıkıldı, hiç bir şey yolunda gitmedi hayatımda, uzun dönemler büyük sıkıntılar yaşadım çoğu kez boşluğa düştüm ama asla hayatıma son vermek istemedim. Aklımın ucundan bile geçmedi geçmezde çünkü nasıl olsa bir gün öleceğim.

Benim hayatım sonunu bildiğin sıkıcı bir filmi izlemek gibi. Yalnızlık beni içine kapanık biri yaptı kimseyle fikirlerim uyuşmuyor. Hiç bir şeye hevesim kalmadı. Diğer insanları makinelere benzetiyorum, gerçek değiller gibi ruhsuz içi boş makineler gibi hepsi. Kendimide görünmez adam gibi hissediyorum sanki perdenin arkasından insanları ve hayatı izliyormuş gibi, yaşarken onlardan biriymişim rolü yapmak zorundaymışım gibi, kendi kendime senin mesleğin ne diye sorup, ben bir performans sanatçısıyım diye cevaplandırıyorum. Yaşarken sergilediğim bir performans var, bunun adı hiç kimse olmak. sıradan birini canlandırıyorum bütün hayatım bunun üzerine kurulu. Galaksiye çağ atlatacak fikirlere sahip insanlar fabrikalarda asgari ücretlerle çalışıyor bu dünyada. Sıradan olmak sıradan bir hayat sürmek sorun değil, sorun nefes alabilmekte, bitmeyen ihtiyaçları karşılamak için bütün hayatımı çalışmaya adamam gereken bir düzende nefes alamıyorum.

Toplumun, çevremin, ailemin benden beklediği şeylere istedikleri cevabı veremiyorum. Öyle bir yapım varki hiç bir şekilde bu hayatla uyumlu değilim. insanım ama insani doğamla bile uyum içinde değilim. Diğer insanlardan beklediğim şeyler benim dahi yapamayacağım kusursuz şeyler. Kimse beklentilerimi karşılayamaz. Ne toplum ne ailem ne arkadaşlarım hiç kimse.

Yalnızlık güzel. insanlardan uzak olmak huzur verici fakat boşluğa düşmüşseniz ve yalnızsanız bu tam bir işkence, cehennem gibi bir yalnızlık. Hayatımın bundan önceki dönemlerinde hep bir amacım olurdu sürekli değişirdi ama hep bir hedefim olurdu. Şimdiyse amaçsızlaştım yürümek istediğim bir yol yok, yapmak istediğim bir şey yok, bu gerçekten çok zor kılıyor hayatı.

Bu duruma gelmemin sebebi ümitsizleşmek, ben böyle yorumluyorum. dünyanın ileride güzel bir yer olacağına dair olan inancım çok fazla azaldı. İnsanlara olan inancım tükendi. Kendime olan inancım tükendi. Bir şeylerin düzeleceğine, iyileşeceğine, akıllanacağına olan inancım tükendi. Umudunu kaybedince kanatları koparılmış heybetli kuşlara benziyorsun yaşamak için bir sebep kalmıyor. Yeniden uçmak bir rüya gibi geliyor artık kanatlarını geri getiremeyeceğini düşündükçe daha da kahroluyorsun.

Ümit etmek, bir şeylerin tasavvur ettiğimiz gibi olabileceği ihtimalinin var olduğu bilmektir aslında. yani uzakta olsa, çok uzakta olsa eğer bir ihtimal varsa, bir yolu varsa olabilir demektir ümit etmek. Küçücük bir ihtimal de olsa, bütün dünya imkansız dese bile eğer sen bir ihtimal var diyebiliyorsan, inanabiliyorsan bu ümit etmek demektir. Herkesin hayatta umduğu şeyler vardır. İnsanlar İstedikleri, hayal ettikleri, arzuladıkları, olabileceğine ihtimal verdikleri şeyler kadardırlar. Ümit ettiğin şey yani ihtimal verdiğin şey ne kadar uçuk kaçıksa toplum nazarında, senin o kadar sağlam durman gerekir. Yoksa kaybedersin umudunu. Bin kişi karşında duruyorsa bin kişi kadar güçlü olmalısın. Olursunda umut etmek insana güç verir.

İnsan insanın kurdudur derler. Bin düşmanın yapamadığını bir dost kolayca yapar. Bir insanın ümidini arttıran şey, onunla birlikte başkalarınında aynı konuda ümitlenmesidir. Bir insanın ümidini yok eden şeyse, kendisiyle birlikte ümitlenen insanların, zayıf düşüp zamanla ümitlerini kaybettiklerini görmesidir. Bu gerçek yalnızlıktır. En saf ve acımasız hali. İnancınla, hayallerinle, düşüncelerinle, ümitlerinle tek başınasın bütün dünya senin için ıssız bir adadan farksız. Yapabileceğin tek şey öylece yaşamaya devam etmek galaksinin ortasındaki bu ıssız adadan seni kurtaracak kimse yok. Evrendeki en yalnız şey sensin. toz zerresinin bile bir amacı işlevi vardır, ama senin yok.

Her sabah uyanır uyanmaz yaşadığım hayata içimden küfürler ederek başlıyorum. Kendimden hiç memnun değilim. Kimsenin beklentilerini karşılayamıyorum. İnsanların bana işe yaramaz biri olarak baktığını biliyorum. Benimle ilgili böyle düşünmeleri zoruma gitmiyor. Onların gözünde işe yaramaz biriyim çünkü değer verdikleri şeyleri önemsemiyorum, korktukları şeylerden korkmuyorum, inandıkları şeye inanmıyorum. Bu yüzden tembel, uyuz, sorumsuz, işe yaramaz biri oluyorum. Olaylara kendi gözümden bakıncada öyleyim hakikaten ama sebeplerim onlarınkinden farklı umudunu kaybetmiş amaçsız birine dönüştüysem gerçekten tembel işe yaramaz uyuz biriyimdir artık. İşte zoruma giden şey bu kendim hakkında onlar gibi düşünmek.

Eskiden sinirden gülmek ne demek bilmezdim, şimdiyse çok iyi biliyorum ve sadece sinirden gülebiliyorum. Gün içerisinde bir çok defa oluyor saçma sapan düzensiz, berbat bir hayatım var. her şeyim zaman öldürmek üzerine kurulu, bu halimi görüp içinde olduğum durumun ayrımına varınca kendi halime gülüyorum. Belkide bu gülüş bana ait değildir. Beni bu hale getiren bu saçma hayatın, vaziyetimi idrak ettiğimde ağlanacak halime kahkahalarla gülmesidir. Bütün hayatımı şekillendirmeye çalışan beni köşeye sıkıştıran hayatın suratımda sinir bozucu bir kahkahaya dönüşmesi beni deli ediyor.

Uykusuz geçen geceler, yarından hiç bir beklentinin olmayışı, kendine yalan söylemek için hiç bir sebebinin olmayışı, üst üste yakılan sigaralar, insanların, müziğin, kitapların, filmlerin hiç bir şeyin tat vermemesi, paylaşacak bir şeyinin olmaması, bıkmışlık, umursamazlık, üşengeçlik, boşvermişlik ve daha yığınla sıkıcı, bunalım şeylerle dolu dolu bir yalnızlık benimkisi hemde en kötüsünden. Yazarsak belki geçer. Kendimi kalabalıklarda boğmak istercesine bir yalnızlıktan kurtulma umudu değil bu. Benim her zaman yalnızlığa ihtiyacım var ama böylesine değil amaçsız umutsuz birine en ağır gelecek şey yalnızlıktır. Yalnızlığımla mutlu olabilmek için ümide ve bir amaca ihtiyacım var sadece ne yapacağımı bilemediğim de duvarlara konuşur gibi buralara yazıyorum işte. Aynada kendine bakmakla yalnızlığını gidermek gibi yada sevdiğin yalnızlığın yansımasına bakıp hasret gidermek gibi.
jager
 
Mesajlar: 5
Kayıt: 24 Şub 2017 01:38

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen Sahra » 27 Şub 2017 10:09

facebook
twitter
gplus

Jager öncelikle şunu belirtmek istiyorum ki bu tür yazıları genellikle bayık bulurum ama anlatımını beğendim. :twisted: Anlattığın şeyleri ise hiç beğenmedim.

Dünya ileride güzel bir yer olmayacak çünkü insanlar buna izin vermiyor; doğru. Ben de buna inanıyorum ama oturup ah vah edip kendimi bunalıma sokmuyorum. Ben anlamıyorum gençlerdeki bu bunalımı ya. Biraz da dünyadaki güzellikleri -insanlardan kaynaklanan savaşlar, aç gözlülük gibi şeyleri değil- bize bahşedilen doğayı aşkı sevgiyi görün.

Ayrıca madem amaçsızlığının farkındasın ve dünyanın iğrenç bir yer olduğundan şikayet ediyorsun, oturup mızmızlanacağına hayatı birkaç canlı (bitki, hayvan, insan) için güzelleştirmeyi amaç edin; işin kolayına kaçma. Hiçbir zaman herkes mutlu olmayacak, ama ne kadar fazla canlı mutlu olursa kardır.
En son Sahra tarafından 28 Şub 2017 11:24 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
8 yıl deistlikten sonra 19 sistemiyle Müslüman oldu. Ayrıntılı bilgi için: http://tanrininkodu.blogspot.com/2018/0 ... du-19.html
Kullanıcı avatarı
Sahra
 
Mesajlar: 11004
Kayıt: 11 Tem 2013 11:09

Re: Yalnızlık

Mesajgönderen jager » 28 Şub 2017 06:35

facebook
twitter
gplus

@sahra

Okuman ve değerlendirmen çok hoş teşekkürler. İnsan ve sürekli değişen ruh hali işte bir iyiyiz bir kötü. Kendimi şöyle ifade etmek isterdim aslında herkesin mutlu olması gerekmiyor bu hayatta, yani herkes mutlu olmak zorunda değil ki kimseyi mutlu etmekle yükümlü değiliz. Gülmek isteyen gülebilir ama ağlamak isteyene üzülmek zorunda hissetmemeliyiz. Kaçırdığımız nokta bu bence bu dünyada bazı şeylerin rengi siyah bazılarının beyaz bazılarının ise turuncu yada mavi. Bütün dünyanın maviye boyanması gerektiğini söylemek doğru olmaz. Tüm renklerin birlikte bir ahenk oluşturduğunu kabullenmek lazım. Karanlık olmasaydı yıldızları göremezdik. Benim yalnızlığıma dönecek olursak belki şöyle izah edebilirim, beyazların mor, siyahların sarı, yeşillerin pembe, kırmızıların mavi olmaya çalıştığı yada mecbur kaldığı, hiç bir şeyin orjinal rengiyle kendini kabullenip var olamadığı bir tabloda (hayatta) kendime bir yer bulamıyorum, buraya ait hissetmiyorum. Faydalı olmak mı? Bir neden bulamıyorum.
jager
 
Mesajlar: 5
Kayıt: 24 Şub 2017 01:38

ÖncekiSonraki

Dön VekilSiz Kahve
cron